Het is zo ongeveer het vroegste geschreven Nederlands dat we kennen, zo’n duizend jaar oud. Er staat vrij vertaald ‘Alle vogels zijn al aan het nestelen, behalve jij en ik; waar wachten we nog op?’ Het zijn waarschijnlijk twee regels uit een liefdesliedje; de oudste Nederlandstalige lovesong, zou je kunnen zeggen.
Pikant is dat een monnik het als proeve van zijn aangescherpte ganzeveer ergens op een randje wegschreef. Waar het hart van vol is loopt de mond van over.
Deden we dat altijd maar en vooral door te zingen. Want zingen schept ruimte, verbindt, verbroedert en lucht enorm op. In het bijzonder als de muziek van een eenvoud is waar je niet over hoeft na te denken en de tekst, meestal slechts één regel of één woord, dezelfde intuïtieve wijsheid bevat als de regel waar ik dit stukje mee begon.
Waar wachten je nog op! Kom meezingen, afgewisseld met stil zijn.
Hartelijke groet
Wim Stokwielder
Vorige nieuwsbrieven
Het gaat gebeuren…
Onze nieuwe regering heeft het omarmd en vastgelegd in het regeerakkoord. We kunnen er niet meer omheen. Zingen verbindt en verbroedert, maakt los en schept ruimte. We hebben er eindelijk het nationaal belang van ingezien. De dwaling is voorbij en de jeugd gaat het...
Completen
Wekelijks, en al zo’n 60 jaar (!) vindt er, in de St. Mark’s Kathedraal in Seattle, een opmerkelijk ritueel plaats. Er komen zo’n 200 tot 300 mensen luisteren naar de Completen - een religieus gezang aan het eind van een kloosterdag - dat zelden buiten de...
Eerst zingen, dan praten we verder.
...'Het echt unieke kenmerk van onze taal is de mogelijkheid om dingen over te brengen die helemaal niet bestaan! Voor zover wij weten kunnen alleen mensen praten over dingen die zij nooit hebben gezien. Legenden, mythes, goden en religies hangen er van aan elkaar'....