A Christmas CarolMerry Christmas Uncle!
Grmmm, humbug…
Christmas a humbug uncle…?
What’s Christmas time to you but a time for paying bills without money, finding yourself a year older and not an hour richer.
But I find it a very ha..
Grmmm, humbug. “keep Christmas in your own way, and let me keep it in mine.”

De meesten van ons herkennen de bovenstaande regels wel. Aan het woord is oom Scrooge die probeert om zijn enthousiaste neef van zich af te schudden. Die komt, ondanks dat hetzelfde ritueel zich elk jaar afspeelt, toch telkens weer even vrolijk en aanstekelijk Happy Christmas wensen en hem uitnodigen voor Kerstmis. A Christmas Carol, a guilty pleasure van mij. Ik heb hem al tientallen keren gezien en herlezen. En telkens als ik het rond kerst voorbij zie komen ben ik niet van plan om te kijken maar gebeurt het vaak toch.

In deze tijd waarin Sinterklaas net weg is en we pas  verlost zijn van twee weken lang Black Friday houd je inderdaad je hart vast voor de enorme humbug (onzin, kouwe drukte) die kerst voor ons weer in petto gaat hebben. Drie weken lang een wit/groen/rode Kerstman over TV met allerlei ingekochte gezelligheid op de koop toe.

Maar  Scrooge bedoelt een heel andere humbug. Scrooge vindt medemenselijkheid en barmhartigheid onzin. Ieder zorgt voor zichzelf en wie dat niet kan heeft pech.
“Are there no houses for the pour…?”
“Many can’t go there; and many would rather die.”
“If they would rather die,” said Scrooge, “they had better do it, and decrease the surplus population.
En hoewel ik het in mijn nieuwsbrief liever niet over politiek heb moet ik hierbij onwillekeurig toch denken aan de laatste verkiezingsuitslag.

Scrooge wordt steeds ongemakkelijker van de openhartige manier waarmee neef Fred vrolijkheid en gezelligheid komt aanbieden. Een heel andere gezelligheid echter dan die we via de commercie over ons heen krijgen. Fred’s Kerstmis komt in de vorm van medemenselijkheid. Hij nodigt elk jaar de hele familie uit, zelfs oom Scrooge, omdat hij ervan overtuigd is dat het “de enige tijd in het jaar is dat mensen bereid zijn hun gesloten harten te openen en naar anderen te kijken als medereizigers van wieg tot graf, in plaats van hen te zien als wezens van een andere soort op een andere reis”.

En zo zit het hele verhaal vol met prachtige zinnen en diepe wijsheid, overgoten met een heerlijk zoete Dickenssaus (waar je tegen moet kunnen) en humor.

Mooi, dat dit prachtige verhaal A Christmas Carol heet, een Kerstlied, want uiteindelijk moeten we het toch over zingen hebben. En dan hoeven we niet zo ver af te buigen van het vorige. Samen zingen schept namelijk verbinding, opent je hart en blik voor de ander en heeft niets méér nodig dan jouw stem, precies zoals die nu is. Als die dan mag zingen in een mooie ruimte met liederen van vrede en licht hebben we volgens mij de ware kerstsfeer van neef Fred te pakken.