alle nieuwsbrieven
Blog
Nieuws
brief
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Met elke maand een inspirerende nieuwsbrief houden we je graag op de hoogte van onze activiteiten.
Laatste Nieuwsbrief
Van Binnen naar Buiten
Stenen, stenen, het regent stenen. Stenen over wij en zij. Stenen over hoe het moet of zou moeten. Stenen dat het vroeger beter was en in de toekomst alleen maar slechter wordt. Allemaal vastgezette beweringen die geen nuancering meer toelaten.
Wat is een steen? Om te begrijpen wat fysiek een steen is, kan je volstaan met een vastomlijnde definitie. Maar om te begrijpen of de steen-, of in het algemeen, wat mooi of lelijk is, goed of slecht, wij of zij, hebben we verhalen nodig. Verhalen van anderen of die van jezelf, om bij het gevoel te komen waar het over gaat en om dat eraan toe te voegen.
Maar het verhaal is slechts een richtingaanwijzer, een poging iets te duiden of verduidelijken dat je niet kunt vastpakken; dus stromend, zwevend zo je wilt. Als verhalen weer tot definitie worden gemaakt, zo is het en niet anders, veranderen ze in een steen. Vrouwen in Afghanistan zijn daar bijvoorbeeld de dupe van.
Kunst en cultuuruitingen vertellen die zwevende verhalen. Ze zijn zo een onmisbare pilaar onder het gebouw van onze vrije maatschappij.
In de Amerikaanse verkiezingscampagne regent het stenen. De Haïtiaanse immiganten eten huisdieren van de lokale bewoners. De helft van de sociale media leeft er van. Onze eigen politiek schuift met rasse schreden die kant op. Om te beginnen met de invoer van het 21 % BTW tarief op alle cultuuruitingen. Het zijn immers geen ‘eerste levensbehoeften’ maar slecht een hobby van de linkse elite. En die kunnen het zelf wel betalen. En ik betrap er mezelf ook maar al te vaak op.
Over zingen heb ik er al tientallen gehoord. Stenen in m’n hoofd, noem ik ze; de gedachten dat het goed moet zijn, iets moet worden, zuiver moet klinken, is mijn zang wel gewenst als de buurman mooier zingt dan ik. Verwachting over wat het is, of wat het moet worden is er ook zo een. En de meesten hebben er een verhaal van gemaakt, gebeiteld in steen. ‘Vroeger zeiden ze al …’
Maar het is al goed áls er gezongen wordt merkte ik afgelopen week toen ik op een begafenis was. Zingen verbindt en daar gaat het om. Zingen verzacht het verhaal voordat het een steen wordt. Samen zingend houden we het verhaal zwevend.
En dat kan je leren door het te ervaren. Verleg een steen en de rivier gaat anders stromen. Die kennen we al sinds Bram Vermeulen er over zong. Graag bied ik je ook de kans. Kom Zielsveel Zingen in de prachtige kapel van het Jeroen Bosch zonder andere bedoeling dan de geneugten van samen zingen en stil zijn.
Vorige nieuwsbrieven
Via de spiegel kan je naar binnen
Genoeg is genoeg. Meestal een uitspraak als het al veel te lang, veel te veel is geweest. Het enorme aantal burn out klachten en stressgerelateerde problemen komt hieruit voort; uit het grenzeloos meer moeten, of vooral, denken dat je zou moeten. Het gaat dan...
ik, jij en de harmonie is DRIE
Ik vraag bijna altijd aan deelnemers aan een workshop wat het eenvoudigste verschil is tussen praten en zingen? De ideeën zijn meestal: toonhoogte, melodie, gevoel etc. Het simpelste antwoord is volgens mij: je maakt een klinker wat langer van bijvoorbeeld A naar...
Zingen is pure overvloed
‘Zingen uit louter vreugde is het mooiste’ liet ik Toon in de vorige nieuwsbrief zeggen. Je kan natuurlijk ook zingen over een tekort of gemis. Maar dan is het nog steeds overvloed die er uit wil. Daarom is het ook zo lekker èn gezond zoals de laatste tijd van alle...
Zingen is zinvol
Om deze stelling te onderbouwen laat ik graag Toon aan het woord. Want als die het zegt…: “ Je kunt zingen voor anderen èn je kunt zingen voor jezelf. Het is allebei zinvol. Zingen uit louter vreugde is het mooiste. Ik wil niet zeggen dat er vroeger zoveel meer...
Er gloort licht
‘Licht aan het eind van de tunnel’ was het gesternte waaronder ik op 4 januari de vorige nieuwsbrief schreef, alweer zo’n zes maanden geleden. Deze nieuwsbrief mag dan toch eindelijk ontstaan met het perspectief dat er licht gloort aan de horizon. Want het lijkt er nu...
Op weg in 2021
Caminante, no hay camino,Se hace camino al andar, “Zwerver, er is geen weg, de weg ontstaat door te lopen”(Antonio Machado) Prachtige regel uit een lied (met tekst van Antonio Machado) van Juan Manuel Serrat, onlangs teruggevonden op een CD van mijn oude liefde: de...
Goed genoeg …
In het programma Zomergasten vertelde Carola Schouten openhartig dat de vraag ‘ben ik wel goed genoeg’, haar regelmatig parten speelt. Het antwoord, dat ze vindt in haar geloof is: ‘je bent geliefd’. In eerste instantie lijkt het geen antwoord op de vraag. Geliefd...
Laatste Nieuwsbrief
Van Binnen naar Buiten
Stenen, stenen, het regent stenen. Stenen over wij en zij. Stenen over hoe het moet of zou moeten. Stenen dat het vroeger beter was en in de toekomst alleen maar slechter wordt. Allemaal vastgezette beweringen die geen nuancering meer toelaten.
Wat is een steen? Om te begrijpen wat fysiek een steen is, kan je volstaan met een vastomlijnde definitie. Maar om te begrijpen of de steen-, of in het algemeen, wat mooi of lelijk is, goed of slecht, wij of zij, hebben we verhalen nodig. Verhalen van anderen of die van jezelf, om bij het gevoel te komen waar het over gaat en om dat eraan toe te voegen.
Maar het verhaal is slechts een richtingaanwijzer, een poging iets te duiden of verduidelijken dat je niet kunt vastpakken; dus stromend, zwevend zo je wilt. Als verhalen weer tot definitie worden gemaakt, zo is het en niet anders, veranderen ze in een steen. Vrouwen in Afghanistan zijn daar bijvoorbeeld de dupe van.
Kunst en cultuuruitingen vertellen die zwevende verhalen. Ze zijn zo een onmisbare pilaar onder het gebouw van onze vrije maatschappij.
In de Amerikaanse verkiezingscampagne regent het stenen. De Haïtiaanse immiganten eten huisdieren van de lokale bewoners. De helft van de sociale media leeft er van. Onze eigen politiek schuift met rasse schreden die kant op. Om te beginnen met de invoer van het 21 % BTW tarief op alle cultuuruitingen. Het zijn immers geen ‘eerste levensbehoeften’ maar slecht een hobby van de linkse elite. En die kunnen het zelf wel betalen. En ik betrap er mezelf ook maar al te vaak op.
Over zingen heb ik er al tientallen gehoord. Stenen in m’n hoofd, noem ik ze; de gedachten dat het goed moet zijn, iets moet worden, zuiver moet klinken, is mijn zang wel gewenst als de buurman mooier zingt dan ik. Verwachting over wat het is, of wat het moet worden is er ook zo een. En de meesten hebben er een verhaal van gemaakt, gebeiteld in steen. ‘Vroeger zeiden ze al …’
Maar het is al goed áls er gezongen wordt merkte ik afgelopen week toen ik op een begafenis was. Zingen verbindt en daar gaat het om. Zingen verzacht het verhaal voordat het een steen wordt. Samen zingend houden we het verhaal zwevend.
En dat kan je leren door het te ervaren. Verleg een steen en de rivier gaat anders stromen. Die kennen we al sinds Bram Vermeulen er over zong. Graag bied ik je ook de kans. Kom Zielsveel Zingen in de prachtige kapel van het Jeroen Bosch zonder andere bedoeling dan de geneugten van samen zingen en stil zijn.